- δόντι
- [донди] ουσ. о. зуб.
Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь). 2014.
δόντι
Смотреть что такое "δόντι" в других словарях:
δόντι — το (Μ ὀδόντιν, δόντιον, δόντιν) 1. καθένα από τα οστεοειδή όργανα τα οποία, εμφυτευμένα συμμετρικά στις φατνικές αποφύσεις τών γνάθων, χρησιμεύουν για το μάσημα τής τροφής 2. κάθε προεξοχή σκεύους, οργάνου, εργαλείου, τείχους που μοιάζει με δόντι … Dictionary of Greek
δόντι — το 1. καθένα από τα λευκά οστάρια που χρησιμεύουν στο μάσημα της τροφής. 2. μτφ., το μέσο: Πήρε ευνοϊκή μετάθεση γιατί είχε δόντι. 3. κάθε προεξοχή που μοιάζει με δόντι: Δόντια του μαχαιριού. – Δόντια της χτένας κτλ. 4. φρ., «Δεν είναι για τα… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
δόντι — δίδωμι Aër. aor part act masc/neut dat sg (epic) δίδωμι Aër. aor part act masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δοντιάζω — [δόντι] 1. (αμτβ.) (για παιδιά) βγάζω δόντια, φυτρώνουν δόντια 2. αποκτώ οδοντωτές εσοχές και εξοχές («δόντιασε το μαχαίρι και δεν κόβει») 3. πιάνω με τα δόντια («ο σκύλος δόντιασε το κρέας») 4. συνδέω με οδοντώματα*, με τρόπο ώστε τα προεξέχοντα … Dictionary of Greek
γόμφος — ο (AM γόμφος) 1. ξύλινο ή μετάλλινο καρφί 2. μικρό κομμάτι ξύλου, σφήνα που χρησιμοποιείται για τη στερέωση κινητών μερών μιας διάταξης νεοελλ. καρφί που χρησιμεύει στη σύνδεση διαφόρων εξαρτημάτων ενός μηχανισμού, βλήτρο* αρχ. σφήνα, πάσσαλος… … Dictionary of Greek
Φιζό, Αρμάν Ιππολίτ Λουί — (Fizeau, Παρίσι 1819 – Βεντέιγ 1896). Γάλλος φυσικός. Από εύπορη οικογένεια, μπόρεσε να αφοσιωθεί απερίσπαστος στη μελέτη και στην έρευνα. Το όνομά του συνδέεται κυρίως με τη μέτρηση της ταχύτητας του φωτός. Έκανε επίσης πειράματα για να μετρήσει … Dictionary of Greek
αλογόδοντο — το δόντι αλόγου. [ΕΤΥΜΟΛ. < άλογο + δόντι] … Dictionary of Greek
γομφίος — ο (AM γομφίος) [γόμφος] δόντι που έχει σχήμα γόμφου, τραπεζίτης αρχ. δόντι κλειδιού … Dictionary of Greek
δοντιά — Όργανα της στοματικής κοιλότητας που ανήκουν στο πεπτικό σύστημα και εκτελούν την τομή και τη σύνθλιψη των στερεών τροφών. Μολονότι τα δ. αποτελούν χαρακτηριστικό στοιχείο των σπονδυλοζώων, μπορεί να ατροφήσουν και σε αυτά τα ζώα, οπότε… … Dictionary of Greek
κυνόδοντας — ο (Α κυνόδους, οντος) καθένα από τα δόντια τών θηλαστικών, τέσσερα στον άνθρωπο, τα οποία βρίσκονται μεταξύ τών τομέων και τών προγομφίων αρχ. 1. δόντι δηλητηριωδών ερπετών («γλῶσσαν δὲ καταπρίει κυνόδοντι», Νικ.) 2. δόντι πριονιού. [ΕΤΥΜΟΛ. < … Dictionary of Greek
μονόδους — (monodon monocerus). Θηλαστικό της οικογένειας των δελφιναπτερίδων. Αναφέρεται και ως μ. ο μονόκερος. Το μήκος του θηλυκού φτάνει τα 5 μ. και του αρσενικού τα 6. Το βάρος τους φτάνει πολλές φορές τον ένα τόνο. Το κεφάλι τους είναι στρογγυλό και… … Dictionary of Greek
